We hebben onze caravan, en de auto voor de caravan, (we hebben nóg een auto) verkocht. En de grote wens van Erna (en ook van mij) is vervuld. We hebben een camper gekocht!!We zijn nu voor het eerst met de camper op trektocht door Europa.
Voor de foto’s even hier klikken:
We zijn maandag 13 sept. voor een maand vertrokken. Eerst boven door Duitsland door het Teutoburger Wald. We hebben daar op camping Eggewald gestaan in Horn-Bad Meinberg (Ortsteil Kempen) Hier hebben ze een museum met historische Tractoren. Maar helaas begon het te regenen, en was het koud. Dus verder naar het zuiden richting Beieren. Onderweg daar naar toe kwam de zon zo nu en dan even doorschemeren en werd het gaandeweg droog. We hebben daar een camping gevonden in Schwarzenau/Schwarszach am Main. We stonden aan het water en zagen de grote rijnaken voor ons raam langs varen. Maar helaas begon het in de nacht daar ook te regenen. De volgende morgen hoosde het. Niet leuk meer. Via de wereldomroep hoorden we dat het richting Zuidwest Duitsland beter weer was. Dus toen maar op weg naar het zuidwesten. En inderdaad, een eindje vóór Basel brak de zon door! Het werd stralend weer met de hele dag zon. We hebben daar een camping gevonden aan de Kaiserstuhl een bergebied in het zuiden van het Schwarzwald. Het ligt aan de Rijn. Met aan de ene kant de Elzas en de Vogezen, aan de andere kant het Zwarte Woud en aan de zuidkant de Alpen. Dit is een streek waar de meeste zonuren van Duitsland voorkomen. Het is dan ook één van de gebieden waar de betere Duitse wijnen vandaan komen. Maar ondanks de hele dag zon was het overdag als je in de schaduw of in de bossen wandelde of fietste toch nog wel wat fris. C.a. 18-19 graden. Na 5 dagen op deze camping doorgebracht te hebben (prachtige fietsomgeving en ook veel wandelroutes) hebben we weer besloten om het wat warmere weer op te zoeken. Via de wereld-omroep hoorden we dat het in centraal Frankrijk ca. 25 graden was. Dus op maandag 20 september de camper richting Frankrijk gestuurd. We zijn neergestreken op camping Monoir de Bezolle in Saint Pereuse. In de streek Bourgogne. Het is hier ook prachtig zonnig en de druivenoogst is in volle gang. Dit is hier wel even wat anders dan dat we in Duitsland zagen. Wat een grote wijngaarden hier. Overal zie je campers, caravans en auto’s staan van de mensen die hier als druivenplukkers aan het werk zijn. Uit deze streek komt onder anderen de bekende Roussillon wijn. De camping wordt beheerd door twee Engelse echtparen. Zij hebben deze camping nu voor het derde jaar in beheer. De beide mannen zijn in Engeland altijd in de bouw werkzaam geweest. En een van de dames heeft altijd een kantoorbaantje gehad. Ze runnen naast de camping ook een restaurant waar je echt goed kunt eten. De eerste avond direct uitgeprobeerd. De volgende morgen is Erna al weer op tijd uit de veren. Ze heeft al even een babbeltje gemaakt met de campingbeheerster. Als ze weer terug in de camper komt wil ze het dekbed op het bed in de alkoof even aan de achterkant goed instoppen. Hierdoor ontstaat er een andere druk op de ladder en de haken die aan de alkoof zijn geschroefd vliegen er spontaan uit. Ze gaat met de ladder onderuit, en valt op de grond. Ze heeft verschrikkelijk pijn in haar rug. Maar ze wil met alle geweld opstaan en naar buiten. Daar op een stoel gezet, en ze vergaat nog steeds van de pijn. Direct een ambulance gebeld, die er binnen een half uur is. 3 Medewerkers beginnen direct met het aansluiten van allerlei technische apparatuur en ze vragen haar van alles. Kijken of ze goed bij is. Ze wordt intussen zo wit als een dode en begint hevig te zweten en krijgt het verschrikkelijk koud. Ze pakken haar helemaal in met aluminiumfolie en een dikke deken. De broeder die haar onderzoekt vertrouwd het niet! Ze kan wel een inwendige bloeding hebben. De bloeddruk kan niet gemeten worden. Omdat ze rechtop zit kunnen ze haar niet plat neerleggen bij een inwendige bloeding, dus kan ze niet met de ambulance vervoerd worden. Er wordt kontakt opgenomen met het ziekenhuis. Er komt nog een auto met 4 personen van het ziekenhuis. De arts die daarbij is onderzoekt haar nogmaals en komt tot de conclusie dat ze geen inwendige bloedingen heeft. Ze wordt op de brancard gelegd in een hoes die ze aan alle kanten op kunnen pompen. Ik wil wel mee naar het ziekenhuis. Maar de arts zegt dat ik niet in de ambulance mee kan. En met een auto meerijden heeft ook geen zin want ze zijn als ze in het ziekenhuis zijn wel een paar uur met haar bezig, en daar kan ik toch niet bij zijn. Het is beter dat ik na een paar uurtjes nakom. Ze wordt naar het ziekenhuis in Nevers gebracht ca. 60 km. verderop. Op de receptie van de camping heb ik met hun hulp een camping gevonden in Nevers op ca. 4 km. afstand van het ziekenhuis. Daar onmiddellijk naar toe gereden en toen op de fiets naar het ziekenhuis. Het was even zoeken waar ze opgenomen was. De meeste Fransen (ook in het ziekenhuis) spreken bijna geen woord Engels. En ik geen woord Frans. Maar we komen er wel uit. Ze ligt op de spoedeisende hulp. Als ik daar kom ligt ze mij al in bed op de gang op te wachten. Ze hebben foto’s gemaakt en alles onderzocht, en gelukkig valt het mee. De arts die haar onder controle heeft probeert mij uit te leggen wat er allemaal gebeurd is. Maar ook zijn Engelse taal is maar beperkt. Hij spreekt wel diverse Arabische talen en natuurlijk ook Frans. Maar we komen er weer uit, en dan blijkt het dat er een rugwervel iets gekanteld is en met een punt naar beneden drukt. Dat kan geen gevaar opleveren alleen maar pijn. Ze moet een speciaal korset gedurende anderhalve maand dragen en ze krijgt een tas vol pijnstillers, spierverslappers en pillen tegen de zwelling en een ontstekingsremmer mee. Ze mag met mij mee, en ze mag alles doen wat ze kan. Gewoon afwachten. Het is in ieder geval beter om in beweging te blijven dan op bed te gaan liggen vind hij. De mevrouw van het bedrijf waar het korset vandaan kwam, en die geholpen heeft om dat ding op maat te maken voor haar, wil haar wel in haar auto meenemen naar haar zaak, want daar tegenover is de apotheek waar de medicijnen gehaald moeten worden. En van daar is ze met een taxi naar de camping gebracht. Met het korset aan kan ze al een stuk beter bewegen. Ze loopt al (heel voorzichtig) met mij mee naar de camper. Ze heeft ‘s nachts goed geslapen en kan zelfs van de ene zij op de andere gaan liggen. De volgende dag is ze zo stijf als een plank maar als ze wat in beweging komt wordt dat al snel beter. Ze heeft woensdag ca. een uur door de stad gewandeld. De volgende dag (donderdag) gaat het al weer een beetje beter. Ze loopt vandaag ca. anderhalf uur. Het weer is tot nu toe zomers met temperaturen van 24 –28 graden. Maar de komende dagen wordt het hier ander weer. Onweer, regen en de temperatuur zakt naar 14 graden. Dat scheelt wel 2 jassen. Vrijdag hebben we boodschappen gedaan in zo’n grote supermarché. Hier verkopen ze echt alles. Zaterdagmorgen is het bewolkt en winderig met zo nu en dan wat motregen, maar tegen de middag klaart het weer een beetje op. Na het weekend zal het weer wat zonniger worden. Het gaat elke morgen wat beter met Erna, maar we gaan voorlopig nog niet trekken. We zijn bang dat het te veel hobbelt op de wegen. Dat kan ze nog niet verdragen. Maar we hebben de tijd, en het is best vertoeven in de camper. Zondag een wandeling van ca. 2.5 uur gemaakt langs de Loire. Op de stenen muurtjes langs de weg zien we hagedissen opwarmen in de zon. De eersten op de foto gezet, maar na een tijdje is het al geen bijzonders meer. je ziet ze overal. Maandag de stad in geweest en een stadswandeling gemaakt. Nevers is een zeer oude stad met veel historische bouwwerken. Zoals La Porte de Paris, een triomfboog van Lodewijk XV tijdens de veldtocht van Fontaine, of de kerk Saint-Etienne die gebouwd werd door de monniken van Cluny op het einde van de 11e eeuw. Vandaag (dinsdag( zijn we op de fiets naar de supermarkt geweest. Het fietsen viel Erna erg mee. Als ze het harnas maar aanheeft en de pijnstillers slikt gaat het wel goed. De rest van de medicijnen is ze nu af. s ’Middags heeft ze de was gedaan. Is dat ook weer klaar. Omdat haar het fietsen erg meeviel hebben we besloten om wat verder naar het zuiden af te zakken. Als het rijden niet lukt gaan we de dichtstbijzijnde camping opzoeken. Maar het zitten in de auto valt ook geweldig mee, daarom maar een adres opgezocht in de streek Languedoc-Roussilon in de regio Lozère en dan de plaats Florac. Het ligt aan de rivier “du Tarn”. Een rustige camping. Vooral in deze tijd van het jaar. Alleen maar trekkers die op doorreis zijn. ‘s Morgens omstreeks 10 uur komt de zon over de bergen kijken, tot die tijd is het fris. Het is ‘s nachts omstreeks 4 graden. Vandaag (donderdag 30 sept.) de omgeving verkend. Lopen naar Florac. Een kwartiertje lopen ongeveer. Ook hier weer een heel oud stadje. Het lijken de middeleeuwen wel. Maar dat is geweldig schilderachtig. Daarom veel mooie foto’s gemaakt. We hebben hier ongeveer 3 uur rondgelopen. In de rivier zie je de forellen zwemmen. Mooi gezicht. Erna heeft vandaag en gisteren maar 2 maal in plaats van 3 maal pijnstillers genomen en dat gaat goed. Vrijdag en Zaterdag wat rond de camper doorgebracht. Het is zulk mooi weer dat het jammer is om daar niet van te genieten. Dus in de korte broek buiten in de zon. Zondag begon het in de loop van de dag te regenen, en het heeft de hele nacht en een deel van de maandag hevig geregend en geonweerd. De rivier dat eerst een rustig stroompje was is nu een kolkende massa. Maar vanmiddag werd het weer droog en kwam de zon er al weer wat door. Morgen zal het al weer een zomerse dag worden. We gaan morgen (dinsdag) weer verkassen naar een camping in de buurt van Clermont-Ferrand. Dat is een gebied waar de fransen trots op zijn als wintersportgebied. (ondanks de Alpen) Het is ca. 250 km. rijden om daar te komen. Maar wel een heel eind door de bergen, en dat schiet niet zo heel erg op. Soms met een gangetje van 40 de bult op. En daarna gaan we langzaam aan op weg naar Nederland. Kijken of dat Lage Landje er nog is. Het gaat met Erna naar omstandigheden heel goed.Ze heeft nu nog 1x per dag paracetamol, en daar kan ze het goed mee volhouden. En ze draagt dat harnas natuurlijk nog dag en nacht. Alleen met douchen mag die even af. Vandaag gekonfijte eendenbouten gegeten!! Jammer dat ze die niet bij ons hebben!! We zitten nu een dag op deze camping en als het niet anders wordt willen we hier wel blijven. Het is prachtig zomerweer, en een goed onderhouden camping met een Nederlands sprekende beheerder. We hebben vandaag een mooie wandeling door de bergen in de buurt gemaakt. Mooie omgeving. We kwamen langs de biologische wijngaarden van Claude Prugnard. Zijn wijn is in het dorp te koop. En ook hier lijkt de tijd wel stil gestaan te hebben. Je waant je zo in de middeleeuwen. Donderdag hebben we weer een wandeling gemaakt van ca. 4 uur naar Notre Dame de Monton en ligt op een hoogte van 585 mtr. Het stadje Veyre-Monton is tegen de berg gelegen en heeft nog veel oude grotten die vroeger bewoond werden. Boven op de berg staat het beeld Notre Dame. Het is een mooie wandeling en prachtig weer. We zijn vanmorgen wat eerder op pad gegaan. Dan zijn we op het heetst van de dag weer zo’n beetje op de camping. Lekker buiten zitten met een lekker koud biertje!!
We blijven hier tot vrijdag. Vrijdag gaan we richting Trier in Duitsland. Dat zullen we in één dag niet halen, maar we zien wel hoe ver we komen, en zoeken in de loop van de middag wel een plekje om te overnachten.Zaterdag gaan we dan weer een stukje omhoog richting Beilen. En zondag zijn we dan waarschijnlijk in de loop van de avond weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten