Vakantie Duitsland 2009
Op dinsdag 21 september zijn we vertrokken naar de Duitse Eifel. Het weer stond ons zo goed aan dat we besloten om hier te blijven tot het weer omslaat. Dan trekken we verder naar Frankrijk als het daar warmer is…
Voor onze foto's even kijken op:
We zijn hier neergestreken op Camping Prümental in Oberweis. Dit is een familiecamping in het dal van de rivier de Prüm. Van hieruit maken we regelmatig uitstapjes in de omgeving. De Eifel heeft een verrassend en mooi landschap. Erg bergachtig. Maar gemiddeld niet hoger dan 300 tot 400 meter. Meters hoge rotswanden, bossen, rivieren, akkers en bergweiden wisselen het landschap af. Maar ook stuwmeren en bronnen komen hier veel voor. En een groot deel van de Zuid Eifel bestaat uit oude vulkanen. Het zijn geen vulkanen zoals de Etna, dat soort vulkanen zijn na de erupties bergen geworden, omdat het uitgestorte gesteente boven de grond is gebleven. Deze vulkanen zijn na de eruptie ingestort, waarna het lavagesteente mee ingestort is en de uitgang van de krater afsloten. In deze kraters ontstond door grondwater en regenwater een meer (wordt een maar genoemd) We hebben rond een paar maren gelopen. Een imponerend schouwspel. Ook zijn we door de Teufelsschlucht (Duivelsspleet) in Ernzen bij Irrel gelopen, nou ja gelopen…. We weten nu zo langzaam aan dat we ook nog beenspieren hebben die we op onze wandelpaden nog niet gebruikt hebben. Maar alles went, en zo ook die berg-wandelingen. Verder hebben we nog een paar bergwandelingen rond stuwmeren gemaakt. Zoals je wel ziet hebben we tot nog toe meer gelopen dan gefietst. We hebben ze wel meegenomen maar er zijn hier weinig trajecten die niet constant berg op berg af gaan. We hebben een dag gefietst maar je was de ene berg nog niet af of de volgende stond al weer voor je neus. En nu hebben we wel 24 versnellingen, maar dan nog valt het tegen. Daarom lopen we meer.
Ook hier valt het op, net als in Denemarken, dat er overal veel fruitbomen staan. Ook in de natuur. En de pruimen zijn hier nog lekkerder!!!! Appels hebben ze ook in overvloed. Maar daar weten ze hier wel weg mee. Viez, een appelsap dat als sap gedronken wordt, maar ook als een appelwijn, en na distilleren een apfelweinbrand. Uiteindelijk wordt er van wat er nog overblijft een appelazijn gemaakt. Dus ze zijn hier niet “viez” van appels.
We zijn vandaag (30 sept.) naar Wallenborn geweest waar een werkende geyser is, die uniek in Europa is in zijn soort. Deze bron, in de volksmond de “brubbel” genoemd, ontwikkeld zich in drie seconden van krachtig bruisen tot een fontein van zo’n drie meter hoog. Koolzuur en water verzameld zich onder de bron in een afgekoelde magmakamer. Wanneer het water verzadigd is met koolzuur ontstaat een overdruk die dan zo hoog wordt dat het water met kracht naar boven geblazen wordt. Daarna “bubbelt” hij nog zo’n 4 – 6 minuten na op een hoogte van circa 60 cm. Om daarna weer terug te gaan in de aarde. Na circa 34 minuten ontstaat er dan weer een nieuwe uitbraak. Nadat we dit schouwspel aanschouwd hebben gaan we een wandeling in de omgeving maken. Een rondwandeling is hier bijna altijd een rondje om een berg. Ook vandaag een rondje om en over een berg van zo’n 12 km. lang. Ook hier weer een prachtige omgeving met mooie vergezichten.
Vandaag (1 okt.) hebben we een fietstocht gemaakt naar Bollendorf. Dat ligt aan de Sauer. Een rivier die de natuurlijke grens tussen Duitsland en Luxemburg vormt. Ik schrijf wel “een fietstocht” maar het was ook regelmatig een wandeltocht met de fiets aan de hand. Hellingen van 14% of meer zijn hier geen zeldzaamheden. En 14% wil zeggen dat de weg over 100 meter 14 meter stijgt. We hadden soms een half uur nodig om een bergje op te komen, en waren er in 10 minuten weer vanaf. Het laatste stukje naar Bollendorf hadden we een helling van 5% naar beneden over een afstand van 4,5 kilometer. Dus 4,5 km. hoefden we niet te trappen!! Van Bollendorf hebben we een fietsroute langs de Sauer gevolgd naar Schloss Weilerbach waar we eerder rondgelopen zijn. Vandaar de route langs de rivier de Weilerbach gevolgd naar Holsthum. Daar de fietsroute langs de Prüm naar Oberweis gevolgd. Via Pefferdingen, Wettlingen en Bettingen. Toen we weer terug waren op de camping hadden we 50 km. gefietst. Maar het gaf wel een heel voldaan gevoel. Het voelde zoals we in Nederland 100 km. gereden zouden hebben.
De volgende dag, 2 okt. zitten we 's morgens nog lekker in het zonnetje buiten onze koffie te drinken. Maar tegen de middag wordt de lucht donker. De weersverwachting is dat het de komende dagen gaat regenen. Erna hoest al dagen, en voelt er niet zo veel voor om nog door te reizen naar zuid-Frankrijk. Moeten de nog een dag of 2 rijden om dan na 2 - 3 dagen weer terug te gaan naar huis. We besluiten om vandaag nog naar huis te gaan, ook al omdat Erna zich toch niet zo lekker voelt.
Dus zijn we vanaf 2 okt. weer thuis.
Maar de Eifel heeft ons wel zo getroffen, dat we er beslist nog weer heen gaan.
Groeten van,
Klaas en Erna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten